علائمی که نشان میدهد شما به موبایل اعتیاد دارید
تاریخ انتشار: ۲۷ دی ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۸۶۸۶۷۶
میگفت گاهی اوقات با اضطراب و ناراحتی شدید از خواب میپرد و گوشیاش را با سرعت برمیدارد و صفحه اش را بالا و پایین میکند، درحالیکه میداند هیچ کاری ندارد و منتظر هیچ کسی نیست که به او پیام بدهد، بعدخیالش جمع میشود و دوباره میخوابد و تا چندین بار در طول شب این اتفاق میافتد تا اینکه صبح خسته و کوفته از رختخواب بلند میشود میفهمد آخرین بار که بیدار شده با گوشی در دستش به خواب رفته؛ به جز همه اینها همیشه منتظر یک اتفاق بد است، اینکه گوشیاش زنگ بخوردو یک خبر بدی به او بدهند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
اینها بخشی از صحبتهای یک معتاد به گوشی است. بله درست شنیدید. معتاد به گوشی که دچار اختلال نوموفوبیا است یعنی همان اختلال اضطرابی به گوشیهای هوشمند و صفحات مجازی که استفاده مدام از گوشی، تبلت یا رایانه را شامل میشود و باعث اختلال در زندگی، کار، درس و روابط افراد میشود. خیلیها اصلا خودشان اعلام میکنند که باگوشیشان ازدواج کرده اند، اینها هرگز نمیتوانند یک رابطه درست صمیمانه با دیگران داشته باشند، چون رفتارشان باعث آزار سایرین است. اما چه شد که اینطور شد؟ چرا در عصر تکنولوژی که قرار بود این فناوری و تکنولوژی به کمک ما بیاید و باری از دوشمان بردارد، باری هم بر دوشمان شد و در واقع این فناوری است که سوار عدهای شده.
اصلا بیایید از اینجا شروع کنیم که معتاد به گوشی همراه به چه کسی میگویند؟«سمیرا آل بویه» روان شناس، چند علامت را که نشان میدهد فردی دچار اعتیاد به گوشی است، فهرست بندی میکند:
-کسی که مدام موبایلش را چک میکند، حتی زمانی که کار واجبی ندارد یا پیام یا زنگی ندارد که منتظرش باشد.
-کسی که دچار اختلال نوموفوبیا است، یعنی اگر یک لحظه گوشیاش از او دور باشد، نگران شده و مضطرب میشود.
-کسی که در فضای مجازی بیهوده گردی میکند، یعنی اخبار، ویدئوها و عکسهایی را دنبال میکند که به دردش نمیخورد.
-کسی که تأیید طلب است یعنی اگر پست یا عکس یا مطلبی جایی بگذارد، و لایک و کامنت کافی نگیرد، عصبانی و ناراحت میشود.
-کسی که پنهان کار است یعنی چتهای خصوصی با کسانی دارد که نزدیکانش از آنها با خبر نیستند؛ بنابراین کسانی که مدام گوشی دستشان است و لحظهای آن را از خودشان جدا نمیکنند، زمانی که گوشی خاموش میشود استرس میگیرند، به جای صحبت کلامی با اعضای خانواده پیامک میدهند، بدون گوشی هیچ جا نمیروند، حتی موقع تماشای تلویزیون یا کار گوشی دستشان است، هنگام راه رفتن آن را چک میکنند و مورد سرزنش دیگران دراین رابطه قرار میگیرند، دچار اعتیاد به گوشی هستند.
اختلالهای مرتبط با گوشیهای همراه و اینترنت به جز علائم اضطرابی باعث مشکلات دیگری مثل فشار و آسیب به چشم، خطر تصادف، سندروم گردن، چاقی، سندروم کانال کارپال و کاهش کیفیت خواب میشود.
راهکارهای درمان اعتیاد به گوشیحال که میبینیم فناوریهای امروزی تا عمق و ریشههای وجودی زندگیمان گسترده شده است، باید یک طوری خزندههای بی صدا را ریشه کن کنیم و ارتباطمان با آنها در حد یک سلام و احوالپرسی و راه افتادن کارمان باشد، نه اینکه با آنها ازدواج کنیم.
و، اما حالاچه کنیم؟آل بویه در این باره میگوید: «شاید گفتن اینکه استفاده از گوشی را محدود کنیم، برای معتادان به گوشیهای همراه و فضای مجازی شوخی مضحکی باشد، اما واقعا باید این اتفاق به طرق مختلف رخ بدهد مثلا اینکه:
نوتیفها و صدای پیامها را خاموش کنیم تا به خاطر هر دینگ دینگی سراغ گوشی نرویم و زمان زیادی را صرف کنیم.
گوشی را زمان خواب با خود به رختخواب نبریم به جای آن یک جایگزین بگذاریم مثل کتاب یا یک موسیقی آرام که ما را مشغول کند تا خوابمان برود و به جایش مدام گوشی و شارژر و دیدن فیلم و عکس که بدتر ما را مضطرب و از خواب بی خواب میکند، نباشد. حتی برای تنظیم ساعت بیدار شدن هم میتوانیم یک ساعت کوکی یا زنگدار تهیه کنیم و از آن به جای گوشی استفاده کنیم تا به بهانه اینکه ساعت میگذاریم، گوشی مدام تا نیمه شب دستمان نباشد.
ابتدای صبحمان را با گوشی و چک کردن اخبار شروع نکنیم چرا که اینکار اول صبح باعث حالت اضطرابمان میشود. به جای زمانهای مشخصی برای استفاده و چک کردن گوشی قرار دهیم، مثلا در یک بازه زمانی در محل کار یا هنگامی که کلاس نداریم.
هنگام مصرف هر وعده غذایی گوشی کنار دستمان نباشد تا بخواهیم ازاخبار دنیا مطلع شویم بلکه صبحانه، ناهار یا شاممان را با لذت بدون فضای مجازی و استوری و هر چیز دیگری بگذرانیم. پنجم گاهی گوشی را از دسترس خارج کنید، مثلا صدایش را قطع کنید یا اینکه خاموش کنید تا به کارهایتان با تمرکز برسید و ذهنتان هم آرام باشد.
اگر والدین خانه هستید برای استفاده از گوشی در منزل قوانینی تعیین کنید، مثلا موقع غذا همه گوشیهایش را در جایی مشخص بگذارند یااینکه موقع خواب با خودشان به اتاق خواب نبرند و اینکه زمان صحبت اعضای خانواده با هم گوشی دست کسی نباشد و قوانینی از این دست که همه آنها را رعایت کنند. اینطور دیگر مدام مادر یا پدر مجبور نیستد فریاد بزنند که بچهها گوشی را کنار بگذارید و سر سفره بیایید یا با هم صحبت کنیم.
این نکته را هم در نظر داشته باشید که اعتیاد به گوشی یک شبه یا یک هفتهای ترک نمیشود بلکه این عادت به مرور ایجاد شده و به سختی هم ترک میشود نکته مهم این است که در آن ممارست داشته باشیم و به تدریج ساعتهای استفاده نکردن از گوشی را زیاد کنیم نه یک مرتبه!»
برخی کارشناسان فضای مجازی هم معتقدند که به جای قطع کردن گوشی باید استفاده از آن را کم کرد چرا که با قطع یک مرتبه احتمال بازگشت نیز زیاد است، اما اگر بتوانیم مدیریت درست داشته باشیم، نتیجه خوبی هم میگیریم.
چند نکته دیگر نیز در این زمینه حائز اهمیت است که میتوانیم بدان اشاره کنیم. مثلا اینکه برخی از کانالها، گروهها و فعالیتهای غیرضروری در فضای مجازی را اگر ترک کنیم، ارتباطمان با گوشی کمتر میشود و اعصابمان نیز راحتتر است. مثلا اگر ما در چندین فضای مجازی عضو هستیم و در هر کدام در تعداد زیادی گروه نیز فعالیت داریم، نمیتوانیم در آن واحد یا حتی در یک روز به همه آنها پاسخگو باشیم و در آنها مشارکت کنیم و همین باعث اضطراب زیادمان میشود. پس بهترین حالت این است که در این فضاها هرکدام که بیشتر مورد استفاده، نیاز و پسند ما است، آن را حفظ کنیم و بقیه را حذف یا کمرنگ کنیم و در گروهی عضو نشویم که مجبور به چک کردن مدام آنها باشیم.
در یک دورهای اینطور شده بود که همه مردم برای فضاهای مجازی مدام دنبال سلفی گرفتن بودند و همین هم دردسرهای زیادی را برای خیلی افراد ایجاد کرد، اما یکی از مسائل اعتیاد به گوشی همین سلفی گرفتن مدام است که باید آن را ترک کنیم و راهکارش این است که با گذر زمان استفاده از آن را کاهش دهیم و با این کار اعتماد به نفسمان هم افزایش پیدا میکند. یک قانون دیگری نیز مطرح شده به نام قانون «۲۰-۲۰-۲۰»یعنی اگر مدت زمانی که به گوشی نگاه میکنید ۲۰ دقیقه است، ۲۰ ثانیه به چشمانتان استراحت دهید و به یک شی که از شما ۶ متر فاصله دارد نگاه کنید تا چشم استراحت کند و مشکلات خشکی و تاربینی کم شود.
برخی از افراد هم هستند که به خاطر بازیهای گوناگونی که در گوشیهایشان دارند مدام گوشی دستشان است مثلا مدام باید مراحل مختلف را در یک بازی آنلاین طی کنند و همین آنها را دچار مشکل در زندگی میکند. بهتر است که بازیهای مختلف را در گوشی حذف کنید و یا اینکه هیچ بازی آنلاینی در گوشی نداشته باشیم. گاهی هم لازم است که به خود گوشی استراحت بدهیم و با اعضای خانواده وقت بگذرانیم مثلا به گردش و تفریح بدون گوشی برویم و از زندگی لذت ببریم.
با تمام این احوال اگر باز هم نمیتوانید اعتیاد به گوشی را کنار بگذارید بهتر است که به مشاور خانواده مراجعه کنید چرا که عوارض ناشی از اعتیاد به گوشی خیلی زیاد است و علاوه بر مشکلات جسمانی و عقب افتادن از برنامههای زندگی بر روح و روان ما نیز اثر منفی دارد.
منبع: فرارو
کلیدواژه: طرز تهیه اعتیاد به گوشی فضای مجازی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۸۶۸۶۷۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
هشدار ! این نشانهها به شما میگوید کمبود پروتئین دارید
متخصصان تغذیه میزان مصرف پروتئین روزانه را به ازای هرکیلو وزن بدن، هشت دهم گرم میدانند، اما بسیاری از افراد مقداری کمتر یا بیشتر از این میزان مصرف میکنند.
به گزارش سرگرمی روز، بسیاری از افراد به ویژه بانوان که رژیمهای غذایی سخت و سنگین دارند از مصرف کربوهیدرات و پروتئین خودداری میکنند، غافل از اینکه کمبود دریافت این مواد زمینه ساز بروز انواع عارضههای سلامت میشود.
موارد زیر از جمله نشانههای کمبود دریافت پروتئین است:به خوردن خوراکهای شیرین یا شور تمایل دارید
میزان کافی پروتئین دربدن سبب سوزانده شدن قند ناشی از مواد خوراکی و تنظیم آن میشود، از این رو رژیم خوراکی کم پروتئین سبب آزاد سازی بیشتر قند خون درون رگها و درنتیجه تمایل فرد به مصرف بیشتر خوراکیهای شیرین یا شور میشود.
عضلههای بدن ضعیف و آسیب پذیر میشوند
زمانی که به میزان کافی پروتئین دربدن وجود نداشته باشد بدن ذخیره کافی برای فعالیتهای فیزیکی ندارد، عضلهها ضعیف شده و فرد توانایی کافی برای انجام فعالیت به ویژه ورزش ندارد.
کمبود دریافت پروتئین سبب میشود تا آسیبهای ناشی از جراحی به زودی ترمیم نشده و فرد دچار دردهای مفصلی و عضلانی شود.
ریزش موی سر پاسخ بدن به کمبود دریافت پروتئین
مصرف کم پروتئین میتواند سبب ریزش موی سر، شکنندگی ناخن ها، زرد شدن پوست صورت و احساس ضعف و ناتوانی شود. تک خوردن لبها و پوسته پوسته شدن ناخنها همگی از اثرهای کمبود مواد پروتئینی دربدن است.
ضعف سیستم ایمنی بدن
سوء تغذیه و کمبود مصرف مواد مغذی به ویژه پروتئینها سبب ضعف سیستم ایمنی بدن و ابتلای فرد به انواع بیماریها میشود.
دراین حالت بدن ذخیره پروتئینی کافی برای مبارزه با عاملهای بیماری زا نداشته و در زمان ابتلا به بیماری به سختی به درمانها پاسخ میدهد.
ضعف خلق و خو و احساس عصبانیت
انتقال دهندههای عصبی مانند سروتونین و دوپامین همگی از پروتئین تشکیل شدهاند و کمبود پروتئین سبب افت خلق و خو، ضعف اعصاب، کاهش میزان هوشیاری، عصبانیت و پرخاشگری در افراد میشود.
کم خوابی
کمبود پروتئین سبب کم خوابی، بی خوابی و دیدن کابوس میشود. تریپتوفان اسید آمینهای ضروری برای سلامت بدن است که سبب احساس خواب آلودگی میشود. این اسید آمینه درخوراکیهایی، چون دانههای آجیل، گوشت بوقلمون، ماهی، برخی انواع پنیر، لوبیا، عدس و تخم مرغ موجود است. کمبود دریافت پروتئین میتواند سبب بدخوابی، بی خوابی و برهم خوردن تعادل هورمونهای بدن شود.
درچه بازه های زمانی از روز پروتئین مصرف کنیمبیشتر افراد بیشترین میزان پروتئین دریافتی خود را درطول وعده شام به دست میآورند، که دراین حالت به دلیل نزدیک بودن به زمان خواب، بیشتر پروتئین به صورت قند جذب بدن میشود، کارشناسان توصیه میکنند افراد در طول روز و در وعدههای صبحانه و نهار نیز به میزان کافی پروتئین دریافت کنند تا بدن آنها بیشتربه عضله سازی بپردازد و از ایجاد قند و چربی جلوگیری شود.
خوردن مواد پروتئینی یک ساعت قبل یا پس از انجام تمرینهای ورزشی میتواند سبب عضله سازی، ترمیم بافتهای عضلانی آسیب دیده دراثر ورزش و افزایش استقامت بدنی برای انجام تمرینهای ورزشی و قهرمانی شود.
کانال عصر ایران در تلگرام